deniz

Se også: deňiz og deñiz

Tyrkisk

deniz

Substantiv

deniz

1. (geografi) hav, sjø

Etymologi

Fra urtyrkisk *teŋiŕ.

Grammatikk

	entall	flertall
nominativ	deniz	denizler
akkusativ	denizi	denizleri
dativ	denize	denizlere
lokativ	denizde	denizlerde
ablativ	denizden	denizlerden
genitiv	denizin	denizlerin

Uttale

• IPA: [dɛˈniz]

Beslektede termer

• denizci, denizcik, denizimsi, denizli, denizlik, denizsiz

Avledede termer

• deniz altı, deniz feneri, deniz kızı, deniz suyu, denizaltı, denizanası, denizaslanı, denizatı, denizçakısı, denizgergedanı, denizhıyarı, denizineği, denizkedisi, denizkestanesi, denizkozalağı, denizmaymunu, denizyıldızı, Adriyatik Denizi, Akdeniz, Baltık Denizi, Ege Denizi, Hazar Denizi, Karadeniz, Kızıldeniz, Marmara Denizi

Se også

• göl, gölet, okyanus