rüzgâr

Tyrkisk

rüzgâr

Substantiv

rüzgâr

1. (meteorologi) vind

Etymologi

Fra persisk روزگار (ruzegâr)

Andre former

• rüzgar

Grammatikk

	entall	flertall
nominativ	rüzgâr	rüzgârlar
akkusativ	rüzgârı	rüzgârları
dativ	rüzgâra	rüzgârlara
lokativ	rüzgârda	rüzgârlarda
ablativ	rüzgârdan	rüzgârlardan
genitiv	rüzgârın	rüzgârların

Uttale

IPA: [ɾyzˈɟaɾ]

Beslektede termer

• rüzgârcı, rüzgârcık, rüzgârlanmak, rüzgârlı, rüzgârlık, rüzgârsız

Avledede termer

• değişken rüzgâr, hâkim rüzgâr, mevsim rüzgârı, rüzgâr erozyonu, rüzgâr gücü, rüzgârgülü, rüzgârölçer

Se også

• fırtına, hortum, karayel, kasırga, keşişleme, lodos, meltem, poyraz, siklon, tayfun, tornado