karıncayiyen

Tyrkisk

karıncayiyen

Substantiv

karıncayiyen

1. (dyr) maursluker

Etymologi

Fra karınca ("maur") + yiyen ("som spiser") fra yemek ("spise, ete").

Grammatikk

	entall	flertall
nominativ	karıncayiyen	karıncayiyenler
akkusativ	karıncayiyeni	karıncayiyenleri
dativ	karıncayiyene	karıncayiyenlere
lokativ	karıncayiyende	karıncayiyenlerde
ablativ	karıncayiyenden	karıncayiyenlerden
genitiv	karıncayiyenin	karıncayiyenlerin

Uttale

IPA: [kɑ.ɾɯn.d͡ʒɑ.ji.ˈjen]