fall
Norsk
redigerSubstantiv
redigerfall n (bokmål/riksmål/nynorsk)
- ei rørsle nedover; det å falle
- slik ting fell; tilfelle; eit døme på ei samansett sak
- (språkvitenskap) ei grammatisk form som viser kva rolle eit namneledd spelar i ei setning.
- Eigefall er eit gammalt fall i norrønt.
- tap; død
- Diktatorens fall var ei siger for folket.
- skilnad i høgde
- Det er eit fall på 100 meter frå sjøen til kraftstasjonen.
- (sjøfart) tauverk til ulike seil på seilbåt
- Seil, fall og skjøter må løftes rundt fokkestaget.
Ordsoge
redigerUttale
redigerSynonymer
redigerHyponym
rediger(tauverk) storseilfall
Nærskyldte ord
redigerGrammatikk
redigerBøyning (regelrett substantiv intetkjønn) | ||||
---|---|---|---|---|
Entall | Flertall | | ||
Ubestemt | Bestemt | Ubestemt | Bestemt | |
fall | fallet | fall | fallene | (bokmål/riksmål) |
fall | fallet | fall | falla | (bokmål) |
eit fall | fallet | fall | falla | (nynorsk) |
For genitiv av substantiv, se eieform. |
Omsetjingar
redigergrammatikk
heisegreie på seilbåt
Referanser
rediger- «fall» i nettutgaven av Bokmålsordboka / Nynorskordboka.
- «fall» i Det Norske Akademis ordbok (NAOB).
Engelsk
redigerSubstantiv
redigerfall (flertall: falls)
Synonymer
rediger- (årstid) autumn
Verb
redigerfall (tredje person entall presens falls, presens partisipp falling, preteritum fell, perfektum partisipp fallen)
Uttale
rediger- (RP) enPR: fôl, IPA: /fɔːl/
- (GA) enPR: fôl, IPA: /fɔl/
- (cot-caught) enPR: fäl, IPA: /fɑl/
- Lyd: se også referanser.
Referanser
rediger- fall i online-utgaven av The Cambridge English Dictionary.