verte (nynorsk)

  1. bli

Grammatikk

rediger
Bøyning (uregelrett)
Infinitiv Presens Preteritum Perfektum Imperativ Presens partisipp Passiv
å verte, verta vert vart har vorte vert, verte, verta vertande (nynorsk)

Oversettelser

rediger

Referanser

rediger



Fransk

rediger

Uttale

rediger
IPA: /vɛʁt/
SAMPA: /vERt/

Adjektiv

rediger

verte f

  1. Hunkjønn, entall av vert.