Substantiv

rediger

taka

  1. bestemt flertall av tak

taka (nynorsk)

  1. Å leggja noko under eigen kontroll, tileigna seg
    Eg tok ein pinne.
    Eg tek styringa.
    Eg tok ordet.
    Han tok hatten sin og gjekk.
    Dei har teke landet frå oss.

Andre former

rediger
  • ta (bokmål/riksmål/nynorsk)
  • take (nynorsk)

Etymologi

rediger

Frå norrønt taka.

Grammatikk

rediger
Bøyning (uregelrett)
Infinitiv Presens Preteritum Perfektum Imperativ Presens partisipp Passiv
å ta tek tok har teke  , ta ta (nynorsk)
å ta tar tok har tatt  , ta ta (nynorsk)
å take tek tok har teke  , take tak (nynorsk)
å taka  , taka (nynorsk)

Synonymer

rediger

gripe, fatte, tilegne

Omsetjingar

rediger


Norrønt

rediger

taka

  1. ta / take / taka