serçe

Tyrkisk

serçe

Substantiv

serçe

1. (fugl) spurv

Etymologi

Fra osmantyrkisk سرچه (serçe) < urtyrkisk *seče ("spurv")

Grammatikk

	entall	flertall
nominativ	serçe	serçeler
akkusativ	serçeyi	serçeleri
dativ	serçeye	serçelere
lokativ	serçede	serçelerde
ablativ	serçeden	serçelerden
genitiv	serçenin	serçelerin

Uttale

• IPA: [seɾˈt͡ʃɛ]

Beslektede termer

• serçece, serçeci, serçecik, serçeli, serçelik, serçemsi, serçesiz

Avledede termer

• ağaç serçesi, dağ serçesi, serçe parmak