sığırcık

Tyrkisk

sığırcık

Substantiv

sığırcık

1. (fugl) stær

Etymologi

Fra osmantyrkisk صیغیرجق (sığırcık) < urtyrkisk *sïgïrčïk ("stær")

Grammatikk

	entall	flertall
nominativ	sığırcık	sığırcıklar
akkusativ	sığırcığı	sığırcıkları
dativ	sığırcığa	sığırcıklara
lokativ	sığırcıkta	sığırcıklarda
ablativ	sığırcıktan	sığırcıklardan
genitiv	sığırcığın	sığırcıkların

Uttale

• IPA: [sɯː‿ɾˈd͡ʒɯk]

Beslektede termer

• sığırcıkça, sığırcıkçı, sığırcıkçık, sığırcıklı, sığırcıklık, sığırcığımsı, sığırcıksı, sığırcıksız