köpük

Tyrkisk

köpük

Substantiv

köpük

1. boble, blære av luft eller gass, oftest i vann.
2. skum, en substans som inneholder store mengder luftbobler.

Etymologi

Fra urtyrkisk *köp- ("svelle, skumme").

Grammatikk

	entall	flertall
nominativ	köpük	köpükler
akkusativ	köpüğü	köpükleri
dativ	köpüğe	köpüklere
lokativ	köpükte	köpüklerde
ablativ	köpükten	köpüklerden
genitiv	köpüğün	köpüklerin

Uttale

• IPA: [cœˈpyc]

Beslektede termer

• köpükçü, köpükçük, köpüklü, köpüklük, köpüğümsü, köpüksü, köpüksüz

Avledede termer

• balköpüğü, köpük banyosu, sabun köpüğü, sabunköpüğü, tıraş köpüğü

Se også

• köpürmek