gözlük

Tyrkisk

gözlük

Substantiv

gözlük

1. brille

Etymologi

Fra göz + -lük

Grammatikk

	entall	flertall
nominativ	gözlük	gözlükler
akkusativ	gözlüğü	gözlükleri
dativ	gözlüğe	gözlüklere
lokativ	gözlükte	gözlüklerde
ablativ	gözlükten	gözlüklerden
genitiv	gözlüğün	gözlüklerin

Uttale

IPA: [ɟɶzˈlyc]

Beslektede termer

• gözlükçü
• gözlüklü
• gözlüklük
• gözlüksüz

Avledede termer

• deniz gözlüğü
• gözlük kabı
• güneş gözlüğü
• okuma gözlüğü
• uzak gözlüğü
• yakın gözlüğü