baykuş

Tyrkisk

baykuş

Substantiv

baykuş

1. (fugl) ugle

Etymologi

Fra osmantyrkisk بایقوش (baykuş) < enten fra بای (bay) + قوش (kuş) eller fra urtyrkisk *bāyk ("ugle")

Grammatikk

	entall	flertall
nominativ	baykuş	baykuşlar
akkusativ	baykuşu	baykuşları
dativ	baykuşa	baykuşlara
lokativ	baykuşta	baykuşlarda
ablativ	baykuştan	baykuşlardan
genitiv	baykuşun	baykuşların

Uttale

• IPA: [bɑjˈkuʃ]

Beslektede termer

• baykuşça, baykuşçu, baykuşçuk, baykuşlu, baykuşluk, baykuşumsu, baykuşsu, baykuşsuz

Avledede termer

• baykuş gözlü, gamlı baykuş, kar baykuşu