norsk: dom m, substantiv
- avgjerd i i ei rettsak
- Forbrytaren fekk ein hard dom.
- endeleg, autoritativ avgjerdsle
- Dommen var til bortelagets fordel.
- kritisk vurdering
- Konserten fekk ein hard dom.
- vesen, væremåte, sjå og -dom
- Vi handlar julegåver i dyre domar.
