luring
Norsk rediger
Substantiv rediger
luring m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)
- lur person
Etymologi rediger
Synonymer rediger
Uttale rediger
Grammatikk rediger
Bøyning (regelrett substantiv hankjønn) | ||||
---|---|---|---|---|
Entall | Flertall | | ||
Ubestemt | Bestemt | Ubestemt | Bestemt | |
ein luring | luringen | luringar | luringane | (nynorsk) |
en luring | luringen | luringer | luringene | (bokmål/riksmål) |
For genitiv av substantiv, se eieform. |
Oversettelser rediger
lur person
Substantiv 2 rediger
luring m eller f (bokmål), f (nynorsk), c (riksmål)
- (utellelig) det å lure
Etymologi rediger
Uttale rediger
Grammatikk rediger
Bøyning (regelrett substantiv hunkjønn) | ||||
---|---|---|---|---|
Entall | Flertall | | ||
Ubestemt | Bestemt | Ubestemt | Bestemt | |
(ei) luring | luringa | Telles ikke | (bokmål/nynorsk) | |
(en) luring | luringen | Telles ikke | (bokmål/riksmål) | |
For genitiv av substantiv, se eieform. |