fyrst
Norsk rediger
Adverb rediger
fyrst (nynorsk)
- nærast opphavet eller utgangspunktet for ei lengre rekke
- om hendingar: faktisk, endeleg, på det tidspunktet det skjedde
- Da onkel fyrst kom, gjorde han stor lykke.
Andre former rediger
- først (bokmål/riksmål)
Oversettelser rediger
Synonymer rediger
Antonym rediger
Etymologi rediger
Av norrønt fyrst, superlativ av før.
Nærskylde ord rediger
Konjunksjon rediger
fyrst (nynorsk)
- i den augneblinken, når, på det tidspunktet