esel

Se også: Esel

Norsk

Wikipedia på bokmål: esel og Wikipedia på nynorsk: esel – leksikonoppføringer

Substantiv

esel n (bokmål/riksmål/nynorsk)

1. hovdyr i nær slekt med hesten; vitenskaplig navn Equus asinus

Etymologi

Fra nedertysk, fra latin asinus

Grammatikk

Bøyning (regelrett substantiv intetkjønn)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
esel	eslet	esler	eslene	(bokmål/riksmål)
esel	eslet	esler	esla	(bokmål/riksmål)
eit esel	eslet	esler	esla	(nynorsk)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Synonymer

• asen

Oversettelser

hovdyr

dansk: æsel da(da) n engelsk: donkey en(en), ass en(en) esperanto: azeno eo(eo) finsk: aasi fi(fi) fransk: âne fr(fr) m galisisk: asno gl(gl) gresk: γάιδαρος el(el) (gáidaros) m, γαϊδούρι el(el) (gaidoúri) n, όνος el(el) (ónos) mf interlingua: asino ia(ia) italiensk: asino it(it) m

katalansk: ase ca(ca) m latin: asinus la(la) m rumensk: măgar ro(ro) n russisk: осел ru(ru) portugisisk: burro pt(pt) m, asno pt(pt) m spansk: asno es(es) m svensk: åsna sv(sv) tysk: Esel de(de) m