Substantiv

rediger

autonomi m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

  1. (politikk) sjølvstyre
    Individet sin autonomi vil seia individet sin rett til sjølv å regulera si rettslege stilling.
    Den faglige autonomien står sterkt, som ideal.

Ordsoge

rediger

Frå gresk, av auto; sjølv og nomos; lov.

Uttale

rediger

IPA: [æutonomi:´]

Lyd (Oslouttale)
Problemer med å lytte til denne filen? Se media help (en).

Synonymer

rediger

Nærskylde termar

rediger

autonom, autokrat

Grammatikk

rediger
Bøyning (regelrett substantiv hankjønn)
Entall Flertall
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
ein autonomi autonomien autonomiar autonomiane (nynorsk)
en autonomi autonomien autonomier autonomiene (bokmål/riksmål)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Oversettelser

rediger

Referanser

rediger