xylofon

Norsk

Wikipedia

Substantiv

xylofon m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

1. (musikkinstrument) et instrument laget av trelameller som lager lyder når det slås på med en liten klubbe

Etymologi

Fra xylo- (tre) og -fon (lyd).

Uttale

IPA: [sylofo:´n]

Oversettelser

musikkinstrument

bulgarsk: ксилофон bg(bg) (ksilofón) m dansk: xylofon da(da) engelsk: xylophone en(en) estisk: ksülofon et(et) finsk: ksylofoni fi(fi) fransk: xylophone fr(fr) m gresk: ξυλόφωνο el(el) (xylófono) n italiensk: xilofono it(it) m nederlandsk: xylofoon nl(nl) polsk: ksylofon pl(pl)

portugisisk: xilofone pt(pt) rumensk: xilofon ro(ro) russisk: ксилофон ru(ru) (ksilofón) m slovakisk: xylofón sk(sk) slovensk: ksilofon sl(sl) spansk: xilófono es(es) m svensk: xylofon sv(sv) tsjekkisk: xylofon cs(cs) tysk: Xylofon de(de) n ungarsk: xilofon hu(hu)

Referanser

• «xylofon» i Det Norske Akademis ordbok (NAOB).
• «xylofon» i nettutgaven av Bokmålsordboka / Nynorskordboka.