på

Se også: pa

Norsk

Preposisjon

på (bokmål/riksmål/nynorsk)

1. Ein relasjon mellom to objekt der det eine er eller vert plassert i direkte kontakt med det andre, men samstundes i ein ytre posisjon i forhold til dette, til dømes over, eller festa til ei av sidene.

   Maten står på bordet.

   Klokka heng på veggen.

2. I overført tyding ei abstrakt tilknytting til noko større.

   Eg går på skulen.

   Eg lit på deg.

Etymologi

Frå norrønt opp på.

Faste uttrykk

• Det skal ikke stå på meg.

Sitat

• «På Vip - vip - vippetangen konditori, legg aldri igjen sjela di der.»

Øystein Sunde.

Oversettelser

Relasjon mellom to objekter

dansk: på da(da) engelsk: on en(en), at en(en) nederlandsk: op nl(nl) (stå), aan nl(nl) (henge) russisk: на ru(ru)

svensk: på sv(sv) tsjekkisk: na cs(cs), do cs(cs) tysk: auf de(de), an de(de), in de(de)

Adjektiv

på (bokmål/riksmål/nynorsk)

1. (matematikk) Om funksjonar, som er surjektive (rangen og verdiområdet til funksjonen er det same).

Se også

• én-til-én, 1-1

Oversettelser

surjektiv — se surjektiv

---

Dansk

Preposisjon

på

1. på

---

Svensk

Preposisjon

på

1. på