liggje
Norsk rediger
Verb rediger
liggje
- vere i ei vassrett stilling, strekt ut
- Kallen ligg i senga.
- være plassert
- Trøya ligg på stolen.
- halde til ein stad
- Rasmus låg ved universitetet.
- halde seg i ro, kvile, vere sjuk
- Pasienten har legi i to uker.
- ha kjønnsleg omgang
- Ho ligg med postmannen.
Andre former rediger
- ligge (bokmål)
Grammatikk rediger
| Bøyning (regelrett) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitiv | Presens | Preteritum | Perfektum | Imperativ | Presens partisipp | Passiv | |
| å liggje | ligg | låg | har legi | , liggje | (nynorsk) | ||
| har lege | (nynorsk) | ||||||
| å ligge | ligger | , ligge | (nynorsk) | ||||
Synonymer rediger
- bero (bokmål)