æra

Norsk

Substantiv 1

æra m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

1. en (vanligvis lang) tidsperiode med kjente karakteristika
2. (geologi) tidsperiode over mellom 60 og 1000 millioner år, fastsatt etter markører på endring; flere æraer utgjør sammen eoner, og deles selv inn igjen i perioder

Etymologi

Fra senlatin aera

Grammatikk

Bøyning (regelrett og uregelrett (nynorsk))
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
en æra	æraen	æraer	æraene	(bokmål/riksmål)
ein æra	æraen	æraar	æraane	(nynorsk)
ein æra	æraen	æraer	æraene	(nynorsk)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Synonymer

• epoke

Hyponymer

• sekel

Oversettelser

tidsperiode

afrikaans: era af(af) aragonesisk: era an(an) asturiansk: era ast(ast) bosnisk: era bs(bs) bretonsk: amzervezh br(br), hoalad br(br) bulgarsk: ера bg(bg) dansk: æra da(da) c engelsk: era en(en), epoch en(en), period en(en) esperanto: erao eo(eo) estisk: aegkond et(et) finsk: aikakausi fi(fi), kausi fi(fi) fransk: ère fr(fr), période fr(fr) m, époque fr(fr) f gresk: εποχή el(el) (epokhí), περίοδος el(el) (períodos) ido: ero io(io) indonesisk: era id(id), masa id(id), jaman id(id), periode id(id) interlingua: era ia(ia) italiensk: era it(it), epoca it(it) f japansk: 時代 ja(ja) (じだい, jidai) katalansk: era ca(ca), època ca(ca) f, període ca(ca) m kroatisk: era hr(hr)

latin: era la(la), aetas la(la) latvisk: ērā lv(lv) lojban: cedra jbo(jbo) litauisk: era lt(lt) luxembourgisk: Ära lb(lb) malayisk: era ms(ms) nederlandsk: era nl(nl), tijdperk nl(nl), periode nl(nl), tijdrekening nl(nl) polsk: era pl(pl) portugisisk: era pt(pt), época pt(pt), período pt(pt) rumensk: eră ro(ro), epocă ro(ro), perioadă ro(ro) russisk: эра ru(ru), эпоха ru(ru) serbisk: era sr(sr), Mal:xlatio slovakisk: éra sk(sk) slovensk: era sl(sl) spansk: era es(es), época es(es) f, período es(es) m svensk: era sv(sv) c sveitsertysk: Ära gsw(gsw) tyrkisk: çağ tr(tr) tysk: Ära de(de) f ungarsk: kor hu(hu), korszak hu(hu)

geologisk tidsspenn

dansk: æra da(da) c engelsk: era en(en)

svensk: era sv(sv) c

Substantiv 2

æra

1. bøyningsform av ære

Verb

æra

1. bøyningsform av ære

Referanser

• «æra» i Det Norske Akademis ordbok (NAOB).
• «æra» i nettutgaven av Bokmålsordboka / Nynorskordboka.

Eksterne lenker

• Wikipedia på bokmål: æra og Wikipedia på nynorsk: æra – leksikonoppføringer

Dansk

Substantiv

æra c

1. æra

Referanser

• æra i online-utgaven av Den Danske Ordbog.

Færøysk

Substantiv

æra f

1. ære

Islandsk

Substantiv

æra f

1. ære