klovn

Norsk

Wikipedia

klovn

Substantiv

klovn m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

1. narraktig kledd person med komisk rolle i f.eks. sirkus
2. latterlig person

Etymologi

Fra engelsk clown («bondsk person»).

Relaterte termer

• bajas

Grammatikk

Bøyning (regelrett substantiv hankjønn)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
ein klovn	klovnen	klovnar	klovnane	(nynorsk)
en klovn	klovnen	klovner	klovnene	(bokmål/riksmål)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Ref: Norsk ordbank

Oversettelser

narraktig person i komisk rolle i sirkus

dansk: klovn da(da) c engelsk: clown en(en) fransk: clown fr(fr) m gresk: κλόουν el(el) (clown) m, παλιάτσος el(el) (paliatsos) m, γελωτοποιός el(el) (yelotopios) m hebraisk: ליצן he(he) (leitzan) m, ליצנית he(he) (leitzanyt) f italiensk: pagliaccio it(it) m japansk: 道化師 ja(ja) (dōkeshi), ピエロ ja(ja) (piero) kinesisk: 小丑 zh(zh) koreansk: 어릿광대 ko(ko)

kroatisk: klaun hr(hr) nederlandsk: De clown nl(nl) portugisisk: palhaço pt(pt) m russisk: клоун ru(ru) (kloun) m spansk: payaso es(es) m, payasa es(es) f svensk: clown sv(sv) c, pajas sv(sv) c tsjekkisk: klaun cs(cs) m tyrkisk: palyaço tr(tr) tysk: Clown de(de) m ungarsk: bohóc hu(hu)

latterlig person

dansk: klovn da(da) c engelsk: clown en(en) fransk: bouffon fr(fr) m gresk: παλιάτσος el(el) (paliatsos) m, τζουτζές el(el) (tzutzes) m, καραγκιόζης el(el) (karagiozis) m

italiensk: buffone it(it) m japansk: 道化 ja(ja) (dōke) svensk: clown sv(sv) c tysk: Trottel de(de) m ungarsk: bohóc hu(hu)

Referanser

• «klovn» i nettutgaven av Bokmålsordboka / Nynorskordboka.
• «klovn» i Det Norske Akademis ordbok (NAOB).

---

Dansk

Substantiv

Wikipedia ^da

klovn c

1. klovn

Referanser

• klovn i online-utgaven av Den Danske Ordbog.